Po tym jak Trybunał Sprawiedliwości UE potwierdził w 2021 r., że UE może ratyfikować konwencję kwalifikowaną większością głosów, bardziej realne stały się dążenia do ratyfikacji.

Jedna na trzy kobiety w UE doświadczyła przemocy fizycznej i/lub seksualnej. Zagłosowaliśmy za zgodą na przystąpienie Unii Europejskiej do Konwencji o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet, kończąc tym samym udział Parlamentu w tym procesie.

Sześć lat po podpisaniu Konwencji Stambulskiej, pierwszego prawnie wiążącego instrumentu międzynarodowego dotyczącego zapobiegania i zwalczania przemocy wobec kobiet i dziewcząt.

Trybunał uznał, że właściwy zakresem przystąpienia UE, jest azyl, współpraca sądowa w sprawach karnych oraz obowiązki instytucji unijnych i administracji publicznej.

W związku z tym w środę posłowie głosowali nad wyrażeniem zgody w dwóch odrębnych głosowaniach:
– w sprawie instytucji i administracji publicznej Unii, 472 głosami za, 62 przeciw, przy 73 wstrzymujących się
– w sprawie kwestii związanych ze współpracą sądową w sprawach karnych, azylem i zasadą non-refoulement, chroniącą osoby prześladowane, 464 głosami za, 81 przeciw, przy 45 wstrzymujących się.

Przystąpienie UE do Konwencji Stambulskiej nie zwalnia państw członkowskich z samodzielnej jej ratyfikacji, podkreślili posłowie, wzywając pozostałe sześć państw – Bułgarię, Czechy, Węgry, Łotwę, Litwę i Słowację – do niezwłocznej ratyfikacji Konwencji, tak aby mogła ona chronić kobiety w pełnym zakresie przewidzianym przez Konwencję.

Warto przypomnieć, żę konwencja Rady Europy o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet („Konwencja Stambulska”) jest pierwszym międzynarodowym tekstem, który prawnie definiuje przemoc wobec kobiet i ustanawia kompleksowe ramy środków prawnych i sposobów działania służących zapobieganiu takiej przemocy, wspieraniu ofiar i karaniu sprawców.