Rosyjska agresywna wojna powoduje ogromne cierpienia narodu ukraińskiego i stanowi bezpośredni atak na wartości europejskie. Ma znaczący wpływ na gospodarkę UE, w szczególności poprzez dramatyczny wzrost cen energii i żywności.

Stopa inflacji w strefie euro stopniowo osiągnęła 9,1% w sierpniu 2022 r., przy czym prawie połowa jej państw członkowskich odnotowała wskaźniki dwucyfrowe, a niektóre osiągnęły nawet 25%. Ponadto, ze względu na pośredni wpływ wysokich kosztów energii, większość wskaźników inflacji bazowej wzrosła, a presję inflacyjną dodatkowo potęguje dewaluacja kursu euro.

Wszystko to zwiększa wyzwania, przed którymi stoją już nasze gospodarki w związku z pandemią COVID-19. Firmy muszą przemyśleć swoje strategie ze względu na zwiększone koszty produkcji spowodowane wyższymi kosztami surowców, ograniczonymi łańcuchami dostaw i cenami transportu/energii w połączeniu ze zmieniającymi się zachowaniami konsumentów i zaangażowaniem w realizację naszych celów klimatycznych.

Obywatele z trudem wiążą koniec z końcem, a oprócz gospodarstw domowych o niskich dochodach w coraz większym stopniu dotyka to również ogólnoujętą klasę średnią.

Ukraina potrzebuje byśmy byli zjednoczeni w tych czasach próby. Aby pozostać zjednoczonym, musimy również zapewnić solidarność z tymi, którzy są najbardziej dotknięci gospodarczymi skutkami tej wojny.

Rosnące koszty utrzymania już teraz sprawiają, że miliony Europejczyków stają przed trudnymi wyborami, a zima tylko to pogorszy. W tym kontekście UE pełni rolę koordynatora w zakresie organizowania bezpieczeństwa dostaw energii, stabilizowania poziomu cen oraz pomagania przedsiębiorstwom w przetrwaniu i rozwoju. Kluczowym pytaniem jest, w jaki sposób UE może najlepiej umożliwiać, ułatwiać i wspierać takie ukierunkowane środki wsparcia, które organizują solidarność w państwach członkowskich i między nimi.

Istniejące ramy umożliwiają państwom członkowskim stosowanie obniżonych stawek na niektóre paliwa silnikowe. Możliwość zastosowania 0% stawek VAT na niektóre produkty należy ocenić pod kątem utrzymania stałego źródła przychodów. Większość państw członkowskich skorzystała w ostatnich miesiącach z istniejącej elastyczności przewidzianej w prawodawstwie UE, ale można zrobić więcej.

Potrzebne są wspólne i skoordynowane działania UE!