Podczas sesji plenarnej odbyło się głosowanie nad dyrektywą o płacy minimalnej. Bezdyskusyjnym jest, że pracownicy powinni być godnie wynagradzani za swoją pracę. Skoncentrowanie się państw członkowskich UE na zagwarantowaniu sieci bezpieczeństwa socjalnego dla swoich obywateli jest jedną z wartości, które odróżniają Europę od takich krajów jak Stany Zjednoczone czy Chiny.

Unia Europejska powinna zachęcać państwa członkowskie do zagwarantowania każdemu pracownikowi odpowiedniej płacy minimalnej. Powinno to być podejście dostosowane do potrzeb, uwzględniające warunki panujące w danym kraju. Podejście „uniwersalne” nie sprawdzi się, ponieważ płace minimalne stanowią tylko jeden z elementów określonego zestawu polityk zapobiegania ubóstwu w każdym kraju. Państwa będą musiały ocenić najbardziej skuteczne podejście do zagwarantowania pracownikom godnego życia, biorąc pod uwagę swoje zwyczaje, tradycje, możliwości budżetowe i realia społecznogospodarcze. Płace minimalne w UE są bardzo zróżnicowane pod względem wysokości i formy ich ustalania. W lipcu 2020 r. płace minimalne w państwach członkowskich UE wynosiły od 312 euro w Bułgarii do 2 142 euro miesięcznie w Luksemburgu. Dania, Włochy, Cypr, Austria, Finlandia i Szwecja nie mają płacy minimalnej

Moja grupa polityczna jest zaangażowana we wspieranie i promowanie praktyk negocjacji grupowych w państwach członkowskich. Dlatego zamiast zmieniać wszystko chce wzmocnić istniejące systemy krajowe. Płace minimalne powinny być dostosowane do potrzeb każdego państwa członkowskiego w ramach regularnych i ścisłych konsultacji z partnerami społecznymi – nie powinny być ustalane na szczeblu centralnym przez Unię Europejską.